O pracowitych myszkach

Pewien mały, psotny kotek,
porwał z kosza babci motek.
Babcia prosi: „Oddaj trzpiotku!”
A on w nogi i po motku.

Ciągał, szarpał, wlókł po trawie
a gdy znudził się w zabawie,
pozostawił kołtun włóczki,
no i zasnął jak to mruczki.

Szare myszki przechodziły
i wełenkę zobaczyły,
poplątaną – ale, co tam!
- Trudno będzie to rozmotać.

Wzięły myszki się ochoczo,
tu przełożą, tam przeskoczą,
to pod spodem, to na wierzchu,
pracowały aż do zmierzchu.

A nazajutrz, przez dzień cały,
myszki wełną tę zwijały.
Spory włóczki był kłębuszek,
na niejeden starczy ciuszek.

Pracowite małe myszki,
do pająka z prośbą przyszły.
„Teklo, sąsiadeczko miła,
czy czapeczki byś zrobiła,

takie małe i z pomponem,
i sweterki nam czerwone?
Bo marzniemy podczas zimy
- hojnie tobie zapłacimy.”

„Dobrze myszki drogie, ale
- najpierw muszą zdjąć ja miarę.”
Pomierzyła główki, łapki
i nie było w tym pułapki.

Tkała z tydzień chyba ciuszki,
myszki jej łapały muszki.
Ciężko we dnie pracowały,
by nałapać worek cały.

Ale za to, kiedy chłodzik,
w ciepłych wdziankach będą chodzić.

dzięki poprawiłam

autor

kilcik

Napisany: 2011-03-08 Dodano: 2011-03-09 02:05:59

Ten wiersz przeczytano 3050 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie