Pragnac maietnosci...

W półmroku rozświetlanym ogniem świec,
których blask zmysłowo tańczy po ścianach,
zmęczony czas zasnął, niechcąc już biec,
zapominając o nas do rana...


Muzyka cicho pieści powietrze,
podmuchem rytmu głaszcze me ciało,
czuję jej dotyk, każde muśnięcie,
pragnąc, by ono tańcem się stało...


Wyciągam dłonie do myśli i słów,
milczeniem proszę ciebie o taniec,
by stopy postawić obok twych stóp
i głowę opierać o twoje ramię...


Czuj oddech mój i myśli szeptane,
kołysząc się muzyką porwany...
Teraz podaruj mi jeden taniec,
taniec w półmroku zaczarowany...


Zatańcz ze mną w ciemnościach tej nocy,
w ramionach ukołysz bolesne dni,
bo gdy czas zbudzi ranek świtem bosy,
zniknie nasz taniec, a z nim znikniesz ty

Kocham na maxa FOREVER:*

autor

AGNEsssx

Napisany: 2006-04-26 Dodano: 2007-03-06 22:43:57

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie