(...)PRAGNĘ
Budzić Cię rano gorącą kawą
I szeptać do ucha sny ostatniej nocy.
Dawać Ci świt pachnący rozkoszą
Gładzący szybę wilgotną parą.
Dotykać Ciebie słowami czulszymi
Niż rosa za oknem pieszcząca trawę.
Zostawiać Ci zapach wiosny wczorajszej
Wyrytej na zimnej już teraz poduszce.
Być bliżej niż blisko
I bardziej niż bardzo
Czuć mocniej niż siebie
...Cię pragnę.
autor
Tajemnica16
Dodano: 2011-04-12 20:10:10
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
I w miłości nie wolno przesadzić! Pozdrawiam!
Gratuluje,dobrze napisane.
Wiesz,rozumiem Cie kochanie.Przecudny.!+++
PRAGNIESZ tak jak się pragnie.....szczerze...po
ludzku...fajnie
Przepiękny:) płynący prosto z serca...