Pragnienia
Tak trudno jest pokonać świata kres,
zrozumieć siebie,
stawaić czoło złu...
I chociaż wszystko kiedyś skończy się
ja ciągle pragnę,
Ciągle chcę
odnaleźć drogę, uśmiech, słońca blask,
ucieszyć każdą nową chwilą się...
Tak pragnę wiarą i nadzieją żyć...
autor
A-t-k-a
Dodano: 2005-12-10 17:24:40
Ten wiersz przeczytano 493 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.