..Pragnienia..

Za najdłuższym korytarzem mego serca zbudowalam wiezienie....
Z wyrokiem dożywocia zakułam w nim pragnienia w kajdanach..

Niewinne......niesłusznie zniewolone...
Lecz nierealne więc w kajdanach pozostaną...nie mogą być spełnione....

Tęsknie za nimi...płacze...
Nie moge ich uwolnic choć są dla mnie tak cenne..tak złote..
Jeśli sie zlituję..wypuszczę...w łzach z niespełnionych pragnień się utopię...

Muszą za kratami w sercu tkwić...
Bym mogła spokojnie....choć nie spełniona...żyć...

autor

anowi

Napisany: 2004-12-20 Dodano: 2004-12-20 08:04:16

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie