Pragnienie
Przybądź mój aniele przez jedyną z bram
Przybądź na mą ziemię kiedy jestem sam
Łzami zasieję zaufania kwiat
By zakwitł dla ciebie świat
By mógł być dla brata brat
By kwiatów łąka miłością podlana
Rosła kolorem życia malowana
A człowiek - mróweczka na swym łez
padole
Poczuł twe serce,twą obecność bliską
Nim zdąży paląc ludzkie swe odruchy
Żądny swej władzy zniszczyć wokół wszystko
autor
Jurand
Dodano: 2005-01-02 22:35:42
Ten wiersz przeczytano 446 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.