Pragnienie
Cierpienie rozpacz i ból
wyszło ze mnie wiele razy
Odpychałem je od siebie
za każdym razem wracało
Prosiłem świat o litość
ale trwoga nie ustępowała
Nie patrząc na nic
mogłem zaszczepić ziarno
Łany będą coraz większe
utonę w nich bez strachu
autor
bartlomiej
Dodano: 2010-09-15 15:32:55
Ten wiersz przeczytano 1386 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Serce obawia się cierpień [...] Powiedz mu, że
strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo
cierpienie. I że żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy
sięgało po swoje marzenia...
— Paulo Coelho
A wiec wszystko zalezy od nas samych:) Wiersz bardzo
mi sie podoba i chetnie poznam inne.Pozrawiam.
cierpienie jak bumerang.. strach.. ciekawy wiersz
pozdrawiam:)
Faktycznie nie jest to szczyt możliwości twoich wiem
bo czytałem inne wiersze ,ale nie jest znowu tak źle
jak cię podsumował "EpamidondasWyrywny " może jak
wynika z niku za bardzo wyrywny jest. Wiadomo że nie
ma wierszy doskonałych za każdym razem każdy piszę
lepsze lub gorsze ,liczy się to że pisze i nawet wtedy
się uczy.
lubię taki styl,poczytam inne Twoje wiersze. "mogłem
zaszczepić ziarno" - dużo skojarzeń.
Przed cierpieniem ciężko się schować, trzeba walczyć z
jego przyczyną.
Zastanawiający. Nie poddawać się, to pożądana
właściwość.
"utonę w nich bez strachu" czasem jest tak smutno, że
smutek to jedyny stan, który rozumiemy
strach z cierpieniem zawsze związany...
Prosty, zwięzły i na temat. Podzielam poza tym zdanie
Ester. Pozdrawiam!
każdy choć raz miał "ten stan". plusik ode mnie za
lekkość