Pragnienie...
Nagle ogarnęła ją wielka ochota przytulić
się do niego,
Chciała poczuć obecność jego...
Przy pocałunku posmakować jego ust,
Tak bardzo chciałaby, aby był właśnie
tu...
Aby siedział przy niej i trzymał ją za
ręke,
Puścili by sobie jakąś miłosną
piosenkę...
Chce mu powiedziać jak bardzo go kocha,
Jak bardzo tęskni, gdy go nie ma,
szlocha...
Chciałaby być przy nim już na zawsze...
Chyba każdy zakochany człowiek tego
pragnie.
autor
Misia
Dodano: 2013-07-17 12:06:43
Ten wiersz przeczytano 678 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
niego jego...za dużo tego
Misiu - radzę abyś najpierw przeczytała ze sto wersów
klasyków, nim nopiszesz jeden własny oraz zapoznała
sie z podstawami teorii literatury, co najmniej w
zakresie poetyki.
Nauczono mnie tu, że nie mogą się powtarzać np te same
słowa, jak u Ciebie " jego", ze należy go zastąpić
czymś podobnym. U mnie też się jeszcze czasami to
zdarza, ale staram się słuchać rad, lub propozycji.
Przepraszam ze uraziłam. Pozdrawiam
Tak, racja po stronie IGUS.
Chyba każdy... Szacuneczek :))
Jestem pewna ze Ola zrozumiala tresc bo wcale do
odczytania trudna nie jest jako ze autor wywalil
wszytsko na przyslowiowa tace , co Ola miala na mysli
to tresc wymaga ... poprawy!
Rymy sa okropne ! Na latwizne/ zero wysilku/
interpunkcja to samo / przykro mi to stwierdzic bo nie
chce autorowi robic przykrosci / pozdrawiam
Ola chyba nie zrozumiałaś o co chodzi w tym wierszu.
Wiersz opowiada o zakochanej dziewczynie, która tęskni
za swoim ukochanym i ma ochotę go przytulić, pocałować
itd. :) Pozdrawiam.
jasne że każdy zakochamy człowiek tego pragnie
pozdrawiam :)
Każdy pragnie miłości. Myślę, że wiersz należy
poprawić, ale nie ja jestem od doradzania. Są lepsi.
Pozdrawiam