Pragnienie
Serce nie tęskni już za bielą.
Nadeszła pora wyśnić zieleń.
Wiosennych marzeń chcę dosięgnąć
i móc zatańczyć w sukni zwiewnej.
Wplotę lutemu między wiersze
garść przebiśniegów, trel skowronka.
Niech znowu ciepły wiatr rozczesze
wichrowe wzgórza i przywoła
fiolet krokusów, żółć forsycji.
Głęboki oddech budzi w piersiach.
Chcę znowu w żagle wiatr pochwycić,
tworzyć, stepować, marzyć, śpiewać.
autor
magda*
Dodano: 2015-01-14 16:14:22
Ten wiersz przeczytano 1007 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Za nieustające chęci dostajesz plusik by nie
wysychały+++++++++++++
:)
och, ja tez chcę :-) już niedługo, byle się wreszcie
jaśniej zrobiło :-)
I wiosennie mi się zrobiło. Pozdrawiam:)
Wplotę styczniowi między wiersze
garść przebiśniegów, trel skowronka - wyrabiasz za
taką porę, której już teraz prawie nie widujemy -
przedwiośnie. Tak pięknie i subtelnie zapowiadasz
wiosnę w styczniu :)
Urzeka wiosenna radość życia w tym wierszu :)
-- chyba każdy już tak odrobinkę tęskni do wiosny...
-- miłego dnia..
Dostrzegam tu okropną tęsknotę za wiosną,zwłaszcza że
nie ma zimy...
Pozdrawiam ciepło.
Pieknie :) pozdrawiam
Pieknie i tak cieplo:-)
niech znowu ciepły wiatr rozczesze
wichrowe wzgórza i przywoła
i po cóż słowa magicznie
pozdrawiam
Pięknie i delikatnie,jak zwykle,
no i oczywiście w rozmarzonym stylu.
Miłego dnia:)
delikatne i miłe rymy
asonans tworzą na skraju strof
zaś stały rytm nie bez przyczyny
upiększa niczym jesienny wrzos :))
ślicznie, dziś było słonecznie u mnie, i tutaj-też
wiosna:)
Oj, ładnie. Aby do wiosny.