Pragnienie
Chcesz aktu
szczęście posłuszne tobie sprzyja
zawstydzone odsłania oczy
obnaża swą miłość
daje świadectwo istnienia
byś chociaż cieniem przylgnął
w rozkoszy spełnienia
jeśli nie dość kochasz
jakby obcością powietrza
to chociaż mrówką maleńką
zwiastuj mi siebie
i mądrość
jak pokochać cierpienie
czasem ulżyj mi podając siebie
autor
Xenia1
Dodano: 2016-06-20 21:48:48
Ten wiersz przeczytano 878 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
wiersz godny przeczytania...
pozdrawiam :)
Warto było przeczytać. :-)
...jak pokochać cierpienie...tylko
miłością...pozdrawiam serdecznie
Ten wiersz ma coś w sobie - pragnienie rozkoszy...
Podoba mi się i to nawet bardzo :)
trochę zawile, ale ładnie.
Pięknie, ale trudno jest pokochać cierpienie. To
wielkie wyzwanie. Pozdrawiam.
Tak, chcę aktu kolejnego.
Ładny wiersz Pozdrawiam.