PRAGNIENIE
Moje serce wiersze pisze
moja dusza je kołysze
o tym co czuję i miłuję
czego się brzydzę
lecz nigdy nie szydzę…
Ta cisza nastaje
czasem nie chciana
i strofa wiersza
została usłana…
Oczy się pocą
łza spadnie słona
tak ona budzi
myśli zaspane
to co serce
jak dno oceanu kryje…
Sumienie wyłowi
te wraki zatopione…
By miłość ożyła
serce do życia przywróciła
i rozdając słowa
niczym kwiaty
aby każdy w miłość
został bogaty…
Aby każdy czuł się
potrzebny, chciany
i zawsze był kochany…
autor
Helena Grącka
Dodano: 2018-11-04 07:16:45
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Bardzo Dziękuję za refleksyjny komentarz.
Myślę, że piszemy i czujemy podobnie. Cóż bez miłości
byłoby warte nasze życie, więc nie marnujmy jej kiedy
do nas przychodzi i pielęgnujmy jak kwiat z rajskiego
ogrodu.
Pozdrawiam.
Marek
Moim zdaniem wiersze pisane sercem są najpiękniejsze.
Twój wiersz czyta się przyjemnie i płynnie.
niechciana* - przymiotniki z nie piszemy łącznie
Serdecznie pozdrawiam :)
"Oczy są po to by patrzeć, dusza jest po to, by
pragnąć." - Przysłowie Gagauskie.
Pozdrawiam Helenko, miłej niedzieli.
Miłość, to wspaniałe uczucie,
które powoduje, że życie staje
się mniej szare.
Miłej niedzieli.
Czuć się potrzebnym i kochanym...pięknie to zostało
pokazane