Pragnienie dawnej miłości

Cóż mam uczynić, skoro usta me innych pragną?
Tych, które całowały ostatni raz w kwietniu,
Miłość moja zwykła marną.
Ocknę się dopiero po zbudzeniu.

Błądząc kiedyś weszłam do ciemnej uliczki,
wyszłam pokuta z ostrych smreczyn,
lecz ciągnie mnie do tej potyczki,
czy wyniosłam morał za ten czyn?

Kochać chcę, lecz czym jest Miłość dla Ciebie?
Tym, że chociaż rok mija, gdy Cię ujrzałam,
mam o Nim jedno marzenie?
Namiętności pragnę, na której serce skaleczyłam.

Przy Tobie nie rozkwitnę,
nie poczuję się kochana.
Nie uleczona tamta jest rana,
zamiast o tym zapomnieć to prędzej fiknę.

autor

Melanmi

Napisany: 2016-06-17 Dodano: 2017-03-21 19:17:28

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie