Pragnienie drżącego bezwstydu...

Kochanie...
nie gaś światła,
podejdź bliżej,
dotknij mnie...
Spal me usta
gorącymi jak iskierki pocałunkami.
Osyp moje piersi
niebiańską pieszczotą twego języka.
Pochwyć mnie
w swoje opiekuńcze ramiona...

Delikatnie...
unieś mnie ponad ziemią,
ułóż na miękkiej pościeli...
Poprowadź swe dłonie
w zakątek niewysłowionej przyjemności.
Odciśnij na mym ciele
niczym nieposkromione pożądanie.
Napawaj się widokiem
mego wijącego się z rozkoszy ciała.
Swymi zwinnymi palcami
zmaż ze mnie karmazynowy wstyd...

Nieustannie pulsuje we mnie niedawny dotyk...

autor

M :-) M

Napisany: 2006-07-12 Dodano: 2006-07-12 12:54:51

Ten wiersz przeczytano 629 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie