Pragnienie miłości część pierwsza

Po upalnym dniu słońce zachodziło
w czerwonym pożarze
na wybrzeżu kładły się długie
i chybotliwe cienie

krajobraz nabrał nadprzyrodzonego blasku
gdy wzeszedł księżyc w pełni
żeglując po niebie rzucał srebrne jak miecze promienie
na ciemną połyskującą taflę morza

uderzające o brzeg fale pieniły się
skąpane w jego srebrzystej poświacie
patrząc w dal miało się wrażenie
że jego plasterek podskakuje na wodzie

obserwując pomykającą wodę uzmysłowiła sobie
jak czas ucieka niepostrzeżenie
a ona nadal osaczona jest samotnością
aż kurczyło się serce pobudzało do łez

a przecież był czas gdy wierzyła w miłość
jego miłość …
wierzyła że wszystko to co dzieje się między nimi
ma sens bo poparte jest miłością

jej absolutne oddanie było jak
brzmienie wiolonczeli
melodii słyszalnej tylko dla nich obojga
tylko dla nich

pieścił ją z uwielbieniem
a ona czuła gorące fale
niczym porażenie błyskawicy
biegnące od piersi w dół ciała

nieustannie pragnęła by ją całował
by mieć go obok i w sobie
kochać się z nim jakby zbliżał się koniec świata
i zostały im tylko chwile

miała wrażenie że wraz z nią cały świat oszalał
pachniały pocałunki kłaniały się drzewa
tak bardzo była szczęśliwa
aż do czasu…

Cdn.
Tessa50
„ Namiętność to choroba. To ciemność. Stajesz się zazdrosny o
wszystko. I nie ma jasności ani harmonii” –
George Simenon

autor

Tessa50

Napisany: 2019-03-12 Dodano: 2019-03-14 15:58:28

Ten wiersz przeczytano 1334 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie