Pragnienie szczęscia

Ogarniają mnie usmiechy gwiazd co są opustoszałe
Jak wzrok umierającego tytana
Ktorego po burzy biegając po tęczy widziałem
Widziałem jak kiełkowała jego rana

Ogarniają mnie promienie swietlistych słońc
Co nie swiecą na niebie tylko tu gdzies niedaleko
Gdzies zza cienia wystaje ta niepokojąca dłoń
Z której zamiast krwi wylewa sie mleko

Ogarniają mnie trudne do ugaszenia pożary
Niszczą me wnetrze zmuszają do ucieczki serce
Które jak to drzewo zaczyna byc stare
Portretuje samego siebie na przybrudzonej scierce

Ogarnia mnie pragnienie szczęscia niesmiertelnego
Obezwładnia mnie ,nie mogę sie ruszyć
Ja chce złapać wspomnienia snu prawdziwego
Co do snu ułozył się u mnie głeboko w duszy

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-08-13 Dodano: 2004-08-13 21:56:29

Ten wiersz przeczytano 1164 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie