Pragnienie Zejścia
Dla Samotnych i pozostawionych na śmierć.
Nie krzycz na mnie.
To tylko moja duma.
Życie sprawia mi problemy.
Egzystencja musi upaść.
Potem wzbić się ponad niebo,
by zasiąść z Trójcą Przenajświętszą.
Pragnienie śmierci.
Dowieść sensu istnienia.
Neutralność osoby w czasie
teraźniejszym,
by stać się bohaterem przyszłości.
autor
Zaczarowana_Emilia
Dodano: 2010-06-28 20:09:47
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
dobra, może wiersz jest pozbawiony sensu. Ale chodzi o
to, że czasami ludzie są niezauważani za życia, a po
śmierci stają się znani. Jak na przykład poeci. Wiem,
że to marny przykład, ale gdy ma się wenę twórczą, sam
nie wie się co pisze. Przynajmniej ja tak mam. Do
antybanał : Czytałam zmierzch, ale nie jestem fanką,
raczej antyfanką, bo denerwuje mnie ta dziwna moda na
niego. Pozdrawiam i dziękuję za komentarze.
Patetyczne wywody nastolatki co przedawkowała
Zmierzch. Podziwiam masochizm Villaina.
Co to, dwa komentarze a zero głosów? Dam, choć
samobójstwa nigdy nie poprę! M.
Nie wiem czy warto być bohaterem po śmierci-może źle
interpretuje Twoje słowa.
Głowa do góry
Pozdrawiam
Pragnienie śmierci bo ma się "problemy" to tchórzostwo
i chowanie głowy w piasek. Zawsze jest jakieś
pozytywne wyjście. Co mają myśleć ci którzy naprawdę
chcą żyć a nie ma nadziei na wyzdrowienie? Tez się
poddać i czekać?