O pranie mózgu proszę Cię Panie

Sentymentalnym powrotom

Jesteś jak nałóg,
nie mogę się Ciebie pozbyć.
Rytm nadajesz krwi płynącej w moich żyłach.
Czemu po prostu mnie nie znienawidzisz,
nie opuścisz?

Pokonać Cię,
Przezwyciężyć,
Przebić przez myśli o Tobie,
O Tobie i tylko o Tobie.
Bronię się przed Tobą i pragnę Cię.

Droga do nikąd -
Te pocałunki.
Droga do nikąd -
ten żar nagle wzbudzony.
Droga do nikąd -
te słowa płomienne.
Droga do nikąd -
te wspomnienia.
Droga do nikąd -
Te spotkania częste,
Spojrzenia ciepłe,
Płomyk nadziei i rozgoryczenia,
Co by było gdyby -
To nasza cała droga do nikąd.

Skażeni sobą.
Po tylu latach.

Wynoś się!
Z mojego życia,
Z moich myśli,
Z moich snów,
Z moich wspomnień,
Z moich marzeń!
Pozostań tylko w moich wierszach
Na zawsze.

Wiem!
Nigdy nie starczy mi odwagi by Ci to powiedzieć…

O pranie mózgu proszę Cię Panie!
To moja modlitwa.
Jedyny ratunek dla zabłąkanej duszy.

Mimo wszystko nie odchodź na zawsze

autor

Tusia83

Dodano: 2007-04-11 21:23:41

Ten wiersz przeczytano 954 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie