Prawda...
Oto prawda cała z dna serca mego...
Ono nie zapomni i Kochać będzie...
Każde słowo przez nie napisane...
Bedzie opisem tego co kochane...
Opisem Ciebie pomimo wszystko...
Ludzie mówią bym zapominial...
Nie cierpiał już więcej...
Abym pokochał na nowo...
Pocieszają mnie stale...
Podnoszą na duchu...
Dzięki im za to bo pomagaja mi żyć...
Cieszyć sie kolejnym dniem...
Lecz ja nie potrafię zapomniec...
Cierpienie jest ze mną zawsze...
W kazdej sekundzie mego zycia...
Bo w każdej sekundzie myslę o Tobie...
Boli mnie, że nie ma Cię przy mnie...
A chciałbym abyś była zawsze...
Nie pokocham na nowo...
Bo Kocham stale Ciebie...
Dzięki temu wiem, że żyję...
Choć stąpam po krawędzi...
I mogę spaść...
To nie boję się...
Widzę Cię wśród traw...
Wśród gwiazd w nocy...
Nieprzespanych nocy...
Kocham...
I nie przestanę...
To cala prawda z serca mego...
Albo chociaż jej część...
Tak żeby wiedziec jak jest...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.