Prawda czy Złudzenie

Prawda Nocy:

Rozpuszczony lok rubieży smętnie przepływa pomiędzy żywymi
Jak niespełnione marzenie rozkoszy skrytych kochanków
W głębi niewyjaśnionego płynie orędzie mrocznych myśli
Wplątany w oblicze strachu opadam coraz niżej w ciemny obłęd
Odmęt krwawej wiary z wulgarnym impetem włamują się we mnie...
Drętwe ciało - takie samotne, bez tchu, bez iskry
Otoczone niegasnącymi świecami zapomnienia
Schody, którymi podążam prowadzą w głąb - Lecz gdzie dokładnie?
Patrzę na dłonie spowite chłodnym poczuciem końca...

Złudzenie dnia:

Zbudzony porannym zapachen słońca obmywam twarz wiatrem
Delikatny powiew hojności natury rozsyła znamię nowego życia
Unoszony dźwiękiem skrzydeł polnej bestii wiruję w smaku poznania
Na nowo odkrywam dzień pijąc z niego nektar przyjemności...
Wokół mnie tańczą liście wszystkich prastarych radując me serce
Jakże piękny jest świat odrodzony w tych samych oczach
Obraz mroku rzuconego przez elfa przywodzi na myśl boski raj
Tak niezwykły, jak niebiański piedestał nieśmiertelnego
Rozpoznany we wnętrzu rozanielonego człowieka...

Sen Zmarłego:

W ręku dzierżę sztylet, jakby w rytuale...
Przerażony patrzę na łoże mej słabości...
Przywołany cień zmasakrowanych motyli...
Oddech niewidzialnej śmierci z ust moich...
Wytatuowany krwią na rękach człowieka...
Upadam na me kolana w spełnionej męce...
Klątwa nocy padła na śmiertelnego...
Zaś zdjęta została z krwi demona...

autor

Dagon

Napisany: 2007-01-24 Dodano: 2007-01-24 17:21:03

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie