PRAWDA O SOBIE

Człowiek spędza ze sobą całe swoje życie
I to daje mu pewność, że zna należycie
Wszystkie swoje zalety i najskrytsze wady,
Nawet te, prowadzące do przysięgi zdrady.

Wie co go denerwuje, czemu mocno klaszcze,
Co napawa go wstrętem, co czule pogłaszcze.
Czuje, jak w nim pęcznieje osobowość wielka,
Która czyni go dumnym, rozumnym w rozterkach.

I tak żyje nieświadom tego, co w nim siedzi,
Bo co innego widzą koledzy, sąsiedzi.
Wszak nikt prawdy nie powie - takie są zwyczaje
Chyba, że mu ktoś wciśnie wymyślone baje.

* * *
A przecież rozwiązanie jest nadzwyczaj proste,
Wystarczy mieć przyjaciół nie dalej niż wiorstę,
Tuż pod ręką, na co dzień, średnio zabieganych,
Którym można powierzyć swe psychiczne rany.

Oni wiedzą najlepiej jakaś ty osoba
I powiedzą ci prawdę bez krętactw i obaw.
Bo w słowach sprawiedliwych, zobaczysz dokładnie
Odbicie swojej duszy i to, czego pragniesz.

* * *
Po czym poznać przyjaciół, gdy mam nawrzucają? -
Że ich do nas słabości nasze przyciągają,
No i po tym po prostu, ku innych zdziwieniu,
Że z nimi pogadamy prawdziwie
... w milczeniu.

autor

KapRysiek

Dodano: 2011-07-11 08:35:51

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie