Prawdziwa historia króla Popiela

Hen, przed wiekami, na zamku w Kruszwicy
Rodzina króla Popiela mieszkała.
Król przywiózł żonę – Gerdę z zagranicy.
Gerda na sprzedaż koty hodowała,
Lecz kotów było pełno w okolicy.
Przez rok królowa jednego sprzedała.
Poszła do męża poskarżyć mu, że się
Kiepsko jej wiedzie w tym kocim biznesie.

Lecz Popiel nie był chłopkiem bitym w ciemię
I kiedy żona o pomoc go prosi,
Zaraz ogłosił w państwie epidemię
I że się wirus na myszach przenosi,
I każdy w państwie, kto ma jakąś ziemię
Ma kupić koty, a przydział wynosi
Po dwa na morgę, ale kupowane
Tylko w hodowli certyfikowanej.

No i zaczęły się dantejskie sceny,
Bo certyfikat tylko Gerda miała.
Zachłanna baba na swe koty ceny,
Jak za najlepsze konie dyktowała
Tłumacząc, że jej koty „mają geny”.
Jednak tym razem miarka się przebrała
I znalazł sposób na królewską parę
Chłop z okolicy o imieniu Jarek.

Niewielki, ale dość sprytny człowieczek
Przybył do zamku aby „test wykonać”.
Miał cztery wozy po sześćdziesiąt beczek,
A w każdej beczce myszy wygłodzone...
I kiedy odbił ponad dwieście wieczek,
Uciekły wszystkie koty wystraszone,
Nawet, jak mówią nam podania stare,
Myszy przegnały i królewską parę.

Nie mógł już Popiel dłużej państwem władać,
Bo rycerz, który zwiewa przed myszami
Szacunek wojów z kretesem postradał
I swój wodzowski honor całkiem splamił.
Tak skończył Popiel. A lud później gadał
(Bo tak to często bywa z legendami),
Że myszy było tysiące, miliony,
Że zżarły króla oraz jego żonę.

autor

jastrz

Napisany: 2020-05-20 Dodano: 2020-05-20 17:27:56

Ten wiersz przeczytano 1909 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie