Prawdziwa Miłość
Prawdziwa miłość to dwoje ludzi
Będących ze sobą na dobre i złe
To węzeł łączący ich dusze i ciała
Który prowadzi ich przez życia mgłę.
Mówią, że miłość jest tylko dla dwojga
On, Ona, nic więcej, to cały jej świat
On dla niej, Ona dla niego chłodnym
źródełkiem
Dającym wodę na pustyni dnia.
To wszystko nieprawda, że miłość to
dwoje
Że On sam miłości pojąć nie zdoła
Bo gdy płomień uczucia w sercu zapłonie
Nie zgasi go w Nim obojętna Ona.
I mimo Jego rzek łez i cierpienia
Ona wciąż będzie mu w sercu trwać
Nieświadomą studnią szczęścia i cierpienia
Jak dla niewidomego białej róży kwiat.
Ty nic nie mówisz? Tak, ciebie tu niema
Siedzę wpatrzony w studnię. Tak bywa.
Raz widzę w niej szczęście a raz
cierpienie
Więc czy moja miłość nie jest prawdziwa?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.