Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Prawdziwy koniec

Dary składane bogini najwyższej,
Odtrącone, odrzucone, oddane,
Nie ma szans na łaskę, dlaczego,
Wszystko zostało zabrane,
Strącony do lochów części najniższej,
By siedzieć tam w smutku, żałobie,
Czy łaska Twoja większa da niego,
Pytanie zadaje to Tobie.
Znów życie stało się marne, bez sensu,
W nieszczęściu nie znajdę szczęścia,
Żyć chwilą się nie da, gdy jest ona smutna,
Żałoba coraz większa,
Nie odgryzę życia kęsu,
Nie potrafię, nie chcę, nie mogę,
Jesteś dla mnie taka okrutna,
Kiedy ja kocham się w Tobie.
Powiało Chłodem od Twojej strony,
Zimno, mróz, śnieg zacina,
Całość tego to moja sprawka,
Wszystko to moja wina,
Tylko przez siebie jestem stracony,
Jest ciemniej niż wcześniej tu było,
Samotna dla mnie jest moja ławka,
Wszystko się tutaj skończyło.

Dodano: 2006-11-29 16:55:45
Ten wiersz przeczytano 516 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »