prawdziwy polonista
Dumnie jest być polonistą prawdziwym
Dumnie jest władać wiatrem małych duszy
Swe słowa sprowadzać na umysłów niwy
Krzyk nagły jak grom uszu diament
skruszy
Dumnie jest być starszym, lecz głupszym
Dumnie jest siedzieć na pozoru tronie
Los swój własny złym młotem ukuwszy
Agresję wyzwalać w mizernej obronie
Dumnie niegdyś było, i być pewnie będzie
Dumnie też pośród starych murów szkoły
A Ariadny nić przecięta się przędzie
I grób dumny myśli będzie zbeszczeszczony
Komentarze (1)
:) jestem polonistą ale chyba nie takim? podoba mi sie
jednak przeslanie:)