Prawie jak baśń, czyli opowieść...

Baśń, ballada czy coś tam…

Za siedmioma lasami, za siedmioma górami,
Mieszkał Troll Waldek z dwoma ojcami,
Obydwaj z krasnoludzkiego ludu pochodzili,
I swego syna kłamstwem mamili,
Rzekli mu raz za młodu,
Jak wiesz synku my z dalekiego wschodu,
Tak więc wyróżniać się możesz,
Nie dziw się jak ktoś na nasz widok krzyknie „O rzesz”,
Wśród ludu tubylczego,
Do tolerancji nieprzywykłego,
Spodziewaj się szyderstw wielu,
Jednak niech to nie zasłoni Twego życia celu,
Zostania na Broadwayu śpiewaczem,
Ewentualnie w Londynie praczem..”,
Tak więc żył w miłości ów Waldemar,
U Żwirka i Muchomorka - jednej z nietypowych par,
Nie wiedząc iż nie są oni jego ojcami,
Choć mu tak wmawiali, czasami,
Wiele lat życie płynęło im błogo w lesie,
Aż dnia pewnego, widzi Waldek jak kilku rycerzy coś niesie,
Zmierzają do jego chatki krokiem żwawym,
Jeden z nich ma jakiś papier w ręku prawym,
Podeszli pod drzwi i zapukali,
Otworzył im Walduś, choć dla niego byli mali,
Przestraszył się srodze,
Gdy powiedzieli, że do jego ojców są w drodze,
Pokazali im nowo wydany „Edykt Romana”,
”Gdzie jest ojciec tam ma być i mama”,
Słysząc to przerazili się Żwirek i Muchomorek,
Wiedząc, że stracą swego życia podpore,
Przerażonego Waldka rycerze do wozu wsadzili,
I po drodze prawdę mu na wierzch wyłożyli,
To że rodzice sięgają mu do pasa,
To nie jest wina diety „Supermasa”,
Że nie są jego prawdziwymi ojcami,
Że w tym rodziny modelu, są ojczyzny wrogami,
Że miłościwie panujące nam "kaczęta",
Zniszczą każdego Rydza oponenta,
Że czeka go teraz życie w Młodzieży Wszechkrajowej,
Wobec wrogów wszechpotężnego Rydza siły bojowej,
Jadąc tak dojechali do stolicy kraju - Torunia,
Gdzie przywitał ich szyld - "Nasz wróg Unia",
Tu Walduś dostał mundurek,
I zakaz używania szarych komórek,
Dostał też plan nauki,
W poniedziałek „do czego na paradach są łuki”,
We wtorek „nauka o wielkości Romana”,
W środę „Model rodziny dżentelmen i dama”,
W czwartek patriotyzmu lekcje,
W piątek „Jak przeprowadzać heretyka sekcje”,
A każdą sobotę i niedziele,
Spędzać będzie w kościele,
Waldemar jak i przed nim wielu,
Odkrył ze uczy się bez celu,
W gniewie zrzucił mundur z pleców,
I rzekł znajdę prawdziwych kumpli,
Nie nauki morderców,
Poszedł do baru strzelić kilka "kufli",
Spotkał tam dwie mile panie,
Które do siebie miały zamiłowanie,
Waldek juz zaprasza na kolacje,
Lecz panie się wybierały,
Na marsz na "orientację",
Na te słowa Waldek niczym Casanova,
W mig leci paniom adorować,
Lecz przed stadionem dziwnym trafem,
Grupa drechów wpadła w afekt,
Biedny Walduś za swą orientacje,
Musiał pilnie na operacje,
Poznając prawego życia normy,
Zapisał się do opozycyjnej "platformy",
Działając dłużej w opozycji,
Pewnego kaczora słuchał audycji,
Lecz zawsze marzył skrycie,
Dowiedzieć się kim są jego rodzice,
I w tym celu,
Odbywał podróży wielu,
Jak się pewnie domyślacie,
Znalazł ojca już na chacie,
Choć pojawił się jako upiór,
Czarną maskę i czarny miał ubiór,
I rzekł mu na powitanie,
„My name is Vader
And I Am Your father
Masz oczy po mamie,
Nos po dziadku,
A domek w spadku”
Słysząc to wszystko Waldek dostał zawału,
I zdychał pomału,
Biorąc przykład z Wertera od Goethego,
Bohatera romantycznego.

H.K. i J.W.

autor

Beret90

Napisany: 2007-10-30 Dodano: 2007-12-06 16:01:36

Ten wiersz przeczytano 1369 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie