prawie robi wielką różnicę
upadłam
w biegu za prawdą czy mitem
oczy utkwiły na wysokości ulicznych
koszy
zamierają w potoku deszczówki
ukrywane brudy
wdarły się pod paznokcie w usta
plamiąc nienaganne maniery i strój
poniekąd wyzywający
a oni
mają patent na bezduszność
mijając należy odwrócić wzrok albo
udawać pośpiech
inaczej może będę wdzięczna
i tylko deszcz pada niezmiennie
oczyszczenie niesie
prawie jak modlitwa
Komentarze (11)
Pośpiech w czasie to zabieganie teraźniejszością ma
odbicie i swoje uzasadnienie w wielości płaszczyzn
naszego bytowania
Ten wiersz jest tego próbą
p o z d r a w i a m
Dla mnie to za mało:)
coś w tym jest
to prawie - często staje niemożliwe
Na bezduszność zawsze usprawiedliwienia, to najgorsza
z hipokryzji.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
Smutny to czas, gdy ludzie nie silą się na dobry gest
ze strachu przed wdzięcznością. A deszcz tego nie
zmieni. Może kolejny potop?
Bardzo dobry wiersz. Pozdrawiam :)
prawie w zasięgu ręki a jednak ...dobry wiersz
pozdrawiam:-)
To ta strona rzeczywistości, w której strach wygrywa.
Pozdrawiam, bardzo mocny, życiowy wiersz.
Patent na bezduszność ma niestety coraz więcej
ludzi...
Prawie nie było nigdy to samo. Ale rozumiem peelkę i
ich patent na bezduszność. Znam te bajki.
:)
Ciekawie oddana rzeczywistość obecnego świata. Prawie,
niby bliskie a jednak takie odległe. Pozdrawiam:)