prawo do życia
dwa światy
dwa prawa
natura rozbiegana
rozum ludzki zawiły
w tym wszystkim ja
radość z widoków
przeżycia moralnej szuflady
rogi półprawd wystają
skowronek nieśmiało coś ta
bez wnikania w sens
cieszy się ptaszyna życiem
świat rzeczywisty
prawo do życia
jedno ostatnie
czas teraźniejszy…
autor
bober II
Dodano: 2009-03-22 08:32:37
Ten wiersz przeczytano 1100 razy
Oddanych głosów: 34
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
taki zacietrzewiony skowronek może być niebezpieczny,
zwłaszcza gdy leży w szufladzie , ostry jak sztylet
obosieczny!
Ciekawa forma przekazu, wiersz daje do myslenia,
pozdrawiam
trudny kawałek lecz treść jakaś inna.
Już trochę poznałam Twoje wiersze, jakby urywane myśli
tworzące całość przekazu. życie jest piękne mimo
wszystko cieszmy się. pozdrawiam
Prawo a cóż to jest prawo? Życie to... jest
nieoceniony a często niedoceniany dar.
Dobry wiersz-dwa światy-dwa prawa.
A może nawet jedyne prawo... dobry wiersz. :)