Prawo humanitarne
Z synem Pawłem:)
Bo człowiek to człowiek i nic nad
człowieka
to serce i dusza i ból który czeka
bo godność to godność i nigdy zdeptana
a kiedy opluta to smutek i rana
Bo człowiek to człowiek i nic nad
człowieka
a honor to duma i rwie się jak rzeka
i z piersią do przodu idą żołnierze
ranni cierpiący bez praw w swojej wierze
i dnia pewnego w Genewie się stało
prawo którego cierpienie nie znało
znalazło swoje ludzkie odbicie
ktoś poszanował godność i życie
bo cóż są winne i żony i matki i dzieci
płaczące i piękne dzierlatki
że wojna okrutna że ból że cierpienie
że wróg umiłował nie swoją tu ziemię
o losie rannych krwawiących walczących
duchownych medycznych pomagających
humanitarne jest prawo za wami
niech krzyż was chroni swoimi siłami.
Komentarze (13)
Wiersz ma bardzo wyrazisty rytm, pasuje do treści :)
Dobra refleksja, zawsze na czasie.
Dobry, poruszający! Pozdrawiam:-)
najważniejsza jest godność
bardzo mocny i wyrazisty przekaz
pozdrawiam
Piękny wiersz o bardzo mocnym przekazie, prawa
człowieka, uszanowanie godności - Quantanamo itp. i
wróg, który jest najeźdźcą i nie na swojej ziemi. Są
matki , żony i dzierlatki, które dużo mogą -
protestować, apelować o wzmożoną kontrolę miedzy
narodową . Pozdrawiam
to raczej godność jak też godność materii ,jak
człowiek się mści to natura nie ulega w:)
zawsze musi być gdzieś bat,
żeby jakiś psubrat nie podnosił
reki na innych.
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo piękny a jakże wzruszający wiersz. Pozdrawiam
serdecznie
Cóż winne, niewinne kobiety i dzieci ? Ładnie Sylwio.
Takie prawo jest potrzebne. Pozdrawiam serdecznie
gdy grom się zbliża
pośpiesz do krzyża..
pozdrawiam serdecznie:))
nietuzinkowy ...mocny
pozdrawiam :-)
Przepraszam nie Instytut a Trybunał.
Urwało mi komentarz chciałam powiedzieć , że piszesz o
potrzebnej instytucji. Miłego dnia.
Genewa - Instytut Praw Człowieka