Predator Ileś

Już pada deszcz i grzmi a w ciemnym gdzieś zaułku
usiadło trzech po akcji młodocianych nieuków.
I cieszą się z rozboju, jak mysz śmieje do sera
i dzielą fanty które zdobyli na frajerach.

I klną na czym świat stoi, że bieda jest i nędza.
A jeszcze kilka wstecz lat - by poszli z tym do księdza.
A teraz jak zabłysło! Krew, ryk i nagła chwila.
Jednego z młodych dresiąt przebija ostra szpila.

W ciemności niewidzialny pojawia się i znika.
A dwóch, co kozaczyli ze strachu w gacie sika.
Widzieli to na filmie - z dalekich stron przybysza
widzieli to, a w przerwie - reklama, śmiech Ibisza.

I teraz leży trup, w koronie drzewa błyska
trzy kropki na trzech paskach
rubinem krwi na pyskach.
Coś znowu grzmi i ryczy i już nie ta odwaga
lecz człowiek nie jest łowcą - zniewaga krwi wymaga.

Po nocy strasznej trauma, już muszą iść na psy.
Tam frajer w korytarzu wskazuje na te wszy.
Oddali komóreczkę, portfel, nawet MP4
i duma do kieszeni, na bluzie wciąż są cztery
litery; w głębi serca dobre, czas na przemyślenia.
A śledztwo niezbyt prężne łez matki nie odmienia.
Nagonka w telewizji, a może retusz wielki?
A może to zabawa, a może popis wszelki?

Następny tydzień - upał, na dachu jakieś ciała.
nikt nie wie jaka siła akurat te wybrała.
Być może mieli broń, gaz może też się liczy?
Zbiorowa schizofrenia na mieście już jak w dziczy.

Pewnego dnia nad ranem centrum handlowe - hall.
A w kiblu się przebiera w cudaczny ubiór mol
książkowy, komiksowy - taki upiór samotnik
w dzieciństwie nie dostrzegał w nim nikt, że jest taki psotnik.

Aż oddział - cud jak z nieba - antyterrorystyczny
dopada go jak trzeba i plan ambitny niszczy.
Na dachu nad Empikiem - zegarek dziwny pika
Wybucha bomba - pożar, drapieżca chyba znika.

autor

Wiwern

Dodano: 2010-07-25 12:56:06

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie