PRIMAVERA

PRIMAVERA

Zjawiła się bez uprzedzenia…
Kiedy się rano obudziłem,
Jej zapach świeży, delikatny
Czułem, gdy oczy otworzyłem…

Zaraz wiedziałem, że to ona!
Nikt takich perfum nie używa,
Jedynych, przez nią wymyślonych…
Westchnąłem… Czułem się szczęśliwy.

Ruszyła, tańcząc, do ogrodu,
Różdżką gałązki potrząsając…
A co dotknęła, ożywało!
Na co spojrzała, rozkwitało!

W kreacji zwiewnej i kwiecistej,
Jak baletnica, bez namysłu
Biegała lekko, na paluszkach…
Tam, gdzie stąpnęła, krokus błysnął…

Wiatr psotny igrał z jej sukienką,
Pieścił pierwiosnki i prymule…
Ona w bzów kępę się schowała,
Muskając słodkie pąki czule…

Na koncert nocny wśród kasztanów
Słowików chóry zaprosiła,
By zakochanym wtórowały,
Gdy rodzić się zaczyna miłość…

Odeszła z bukiecikiem fioków,
Mijając uśmiechnięte róże…
Jeszcze zalotnie coś szeptała…
Ale już tego nie powtórzę!

autor

BI-BI-BON-TON

Napisany: 2014-04-14 Dodano: 2014-04-14 16:06:39

Ten wiersz przeczytano 955 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie