Prognoza pogody

To co mewy powedziały, W telewizji też gadały.

Nad głową się śmieje stado mew srebrzystych,
Tańcząc młyńcem w koło, wśród dachów strzelistych.
I siadają rzędem, jedna przy drugiej,
Na stromym dachu, na kalenicy długiej.

Kłótnie, śmiechy, swary, hałas drga jękliwie,
Dachy kryje łajno, szaro i śmierdliwie.
Sejmik mew zgrzytliwie ale zgodnie śpiewa,
Deszcz będzie rano a właściwie ulewa.

Zlot mewi zamknięty, wieści nad wodę niosą.
W nocy przed świtaniem niebo błyski koszą,
Ziemia trzęsie się grzmotem a chmury dżdżyste
Płyną ulewą, żłobiąc rzeki błotniste.

Gdy dzień władzę odzyskał, chmury popędził
Wiatrem. Stado mew znów radziło. Ktoś zrzędził,
Że mokro, zimno. Aż słońce zaświeciło,
Rozświetliło świat. Humory poprawiło.

Tym co lubią popatrzęc wyżej niż pod nogi.

autor

stary

Napisany: 2006-08-02 Dodano: 2006-08-02 16:57:54

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie