Prolog
i stał się człowiek
malutki embrion
rośnie rozwija się
i przyszedł na świat
bezradny bezbronny
dziecko dorasta
zmienia świat
i żyje człowiek
kocha nienawidzi
przebacza
umiera
autor
Baba Jaga
Dodano: 2014-12-08 23:23:38
Ten wiersz przeczytano 1617 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Dziękuję serdecznie za miłe wizyty i pozdrawiam:)
Jaguś jak zwykle krótko pięknie i na temat napisałas
wszystko w sojej mini :)
Tak niestety wygląda nasze życie
Pogodnie pozdrawiam :)
Życie to jak jedna chwila, która
szybko umyka. Podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję.Życzę dobrej
nocy.
Podoba mi sie,pozdrawiam serdecznie
Wszystko ma swój czas...Ładnie to ujęłaś:) Pozdrawiam
Ładna miniaturka
Pięknie dziękuję za miłe odwiedziny i serdecznie
pozdrawiam:)
Ładnie takie jest życie jak Twoja miniaturka
Pozdrawiam i życzę pogodnych pełnych miłości Świąt
Bożego Narodzenia :))
życie i po życiu,czy dalej życie?
i tak się przemijamy
od początku do końca
i niech Dobry Bóg sprawi
że tak będzie bez końca...
pozdrawiam pięknie:)
Tak jak bańka na wodzie tak szybko przemija nasze
życie niestety
pozdrawiam
W miniaturce całe życie...ładnie:)
Umiesz podpatrywać "życie" i budzić refleksje :):)
serdecznie pozdrawiam
trafnie i bardzo dobrze to ujęłaś .....
pozdrawiam ;-))))
Taki to już człowieczy los. Rodzimy się i umieramy a
cała reszta jest pomiędzy. Pozdrawiam:)