Prolog
i stał się człowiek
malutki embrion
rośnie rozwija się
i przyszedł na świat
bezradny bezbronny
dziecko dorasta
zmienia świat
i żyje człowiek
kocha nienawidzi
przebacza
umiera
autor
Baba Jaga
Dodano: 2014-12-08 23:23:38
Ten wiersz przeczytano 1618 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Pod koniec życia przebacza lub nie i umiera, taki to
jego epilog.
Bardzo krótkie ono jest to fakt
oby było ciekawe
pozdrawiam serdecznie
Według filozofii jest siedem faz życia i każdy bez
wyjątku musi je przejść.
Piękna miniaturka, życie w pigułce....i nadszedł kres.
Pozdrawiam serdecznie
historia jednego tchnienia
Życie w pigułce. Trafne ;)
Dobrze to ujęłaś. Pozdrawiam:)
początek drogi życia rozwijany aż do śmierci
pozdrawiam Aniu:)dziękuję za wizytę u mnie
dobry egzystencjalny wiersz:) miłego dzionka
Taki jest nasz żywot. Pozdrawiam mile.
Podoba mi się Twój prolog, takie jest nasze życie. Nim
się obejrzymy... czas odchodzić. Spokojnej nocki,
pozdrawiam :)
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i miłe komentarze:)
Człowieczy los w paru zdaniach,
cóż to życie też szybko mija,to fakt.Ciekawa
miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie:)
Całe życie w małej treści Twoja ładna miniaturka
mieści. Pozdrawiam.
Zycie tez przemija szybko pozdrawiam