Promień Szczodrości
Po co sięgać do gwiazd,jeśli głodny jest świat
Nie myśl,że jesteś tytanem
Wiedzy,potęgi i honoru
Jesteś zwykłym tyranem
Trybunem legionu potworów
Nie szczyć się tytułami
Ich naukowym zaklęciem
Jesteś między wilkami
Wytresowanym zwierzęciem,
Które wychodzi z cienia
Kroczy niedostatku doliną
Krwiożerczo niczym hiena
Pastwi się nad biedy padliną
Na cóż ci wszelkie mądrości?
I kosztowności tego świata?
Skoro ty nagich kości
Nie potrafisz ciałem oplatać?
Po co ci szumne tytuły
I pianie z zachwytu co dnia
Te naukowe muskuły
Zasłonią ci oczy jak mgła
A kiedy wynurzysz się z mgły
I nadejdzie czas twego końca
Zrozumiesz jak bardzo był zły
Świat pozbawiony słońca
Zaszczyty,bogactwo,sława i chwała
Nie są słońcem dla ludzkości
Chcesz by cię ludzkość kochała
Poślij jej promień szczodrości
"Lepsza garść wytchnienia,niż dwie garści trudu i pogoń za wiatrem" - Księga Kaznodziei
tropikana55
Komentarze (9)
B.dobry wiersz.
Nie popadajmy ze skrajności w skrajność.
Tak ten świat stworzony jest!
Tytuły, zaszczyty i bogactwa są dla ludzi
ale sława i chwała już nie dla wszystkich.
Pozdrawiam :)
Super się czyta i podoba się bardzo:)pozdrawiam
cieplutko:)
Padło pytanie do kogo piszę?no cóż nie trudno pojąć,że
chodzi o możnych tego świata,którzy widzą cele nieco
inaczej.Zmierzają do nich za wszelką cenę,po
trupach.Stroją się w złoto i purpurę,zadają
marcepany,cedzą komara,a połykają wielbłąda.Nie
zauważają potrzeb prostych ludzi,nie potrafią się z
nimi integrować i żywić empatię.
żyjesz w bogactwie w marmurach pochowają ale po tobie
tylko białe kości pozostają...nic więcej...przejmujący
mądry wiersz...pozdrawiam.
Rewelacyjny wiersz, dobrze się go czyta pozdrawiam
serdecznie;)
oddajcie mirrę, kadzidło i złoto - nie do was
należy...
Bardzo dobry wiersz. Aż boję się zgadywać do kogo go
pisałaś.
Miłego weekendu.
proste słowa a jakże bogate
Wiersz z dobrym przesłaniem. Cóż są warte bogactwa
kiedy nie ma miłości.
Pozdrawiam:)