PROMYK NADZIEI.
nadzieja to światło mocniejsze od
ciemności
ma skrzydła przysiada cicho i śpiewa z
wiarą
czasem nieśmiało prosi do tańca z
uśmiechem
a kiedy zakwitnie jak kwiat białej róży
nasyci myśli
wtedy zrozumiesz że warto żyć żadna to
sztuka
wszystko się zmieni z nadzieją do przodu
idź
najpiękniejsze chwile czułością ogrzewane
zatrzymane
na kolejny dzień by iść nie cofać się nie
rezygnować
sen się skończył jestem gotowa zostać
chwycić
ostatni promyk aby nie zgasł sens
przywrócił
by powróciły wszystkie pragnienia świat się
zmienia
znów płynie rzeka nadziei w szczęśliwą
miłości krainę.
Komentarze (17)
Oby rzeka nadziei nigdy nie wyschła. A szczególnie dla
tych kolegów i koleżanek ma Beju, którzy borykają się
głównie z problemami zdrowotnymi..
Piękny wiersz Magnolio.
Życzę Tobie słonecznego dnia. :)
Życie bez nadziei byłoby puste i szare,
tak naprawdę tylko ona sens mu nadaje,
dzięki niej pragnie i bywa czasami rajem.
Fajny wiersz. Pozdrawiam i życzę miłego dnia :)