Prośba

Panie – Tyś dawno u mnie nie bywał,
Z łaskawością Swą nie zawitał,
Zostawiłeś mnie wśród ludzkich słabości,
A ja tonę na tym ołtarzu bezradności,

Tak się nie czyni – Panie mój miły,
Nie takie aż straszne są moje winy,
By mnie zostawić na morzu bezduszności,
I na bezludnej wyspie w samotności,

Zanim skończę swój żywot pieski,
Zanim uzbiera się moich grzechów setki,
Zechcieć chociaż poświęcić chwilkę,
I daj mi łaskawości losu odrobinkę.

Jan Kobryn


Wrocław, dnia 29 października 2006 roku

autor

Kojan

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-12-12 13:30:23

Ten wiersz przeczytano 503 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie