Prośba.
Gdzie twoja twarz
ukryta w odcieniach szarości
błaga wciąż Boga
o szczyptę litości...
więc proście
a będziecie prości.
autor
Constantine
Dodano: 2008-12-01 10:49:17
Ten wiersz przeczytano 735 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
TOMIPLES nie ma sie nad czym zastanawiać, nie trzeba
użyć wielu słów by wyrazić myśl. Wręcz przeciwnie
wielką sztuką jest wyrazić ją używając jak najmniej
słów. Mnie się bardzo podoba, naprawdę dobry wiersz.
Pozdrawiam autora.
Proście, a będziecie prości i zwiędniecie z zazdrości.
To nie zgrywa. Sukces i miłość pazurami się wyrywa.
zastanowila mnie twoja miniaturka - czyzby prosba w
niej zawarta byla o smierc w prostocie ja podaruj a
spokoj zlowieszczy nad toba zaspiewa:) ciekawa -
pozdrawiam:)