PROŚBA
CZY ŚMIERĆ, TO NARODZINY?
I umrzeć już chcę
I już żyć się nie chce
Po co powstałem
Po co zaistniałem
Już jestem jak oni
Dlaczego i za co
Cóż mam uczynić
Ja ubogi
A tak wierzyłem
Boże mój drogi
Cóż czynić
Dasz wiarę?
Co się tu dzieje
Boże mój drogi
Umrzeć muszę.
Nie raz umierałem
lecz ciężko się rodzić
Ciężko pogodzić
Umrę i dziś.
Spróbuję jutro
Przecież piękny jest
Stworzony twój świt
Umieram Boże
dla nich i ku Tobie
Umieram Boże
wierny ja tobie.
CZY NARODZINY SĄ KOŃCEM?
autor
Psiupsiułek
Dodano: 2011-08-07 18:30:36
Ten wiersz przeczytano 508 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Mickiewicz?.........mam zaszczyt?
Chyba tak już musi być
od chwili narodzin mamy już przypisana śmierc lecz jak
na razie zyjemy i z tego zycia bierzmy co najlepsze
choć nie raz pod nogi rzucają nam kłody..
pozdrawiam:)
zauroczony wierszem i końcowym pytaniem zapomniałem
początkowego a to są chyba dwa końce tego samego kija
może by więc jakoś związać koniec z końcem, a
przynajmniej warto spróbować. :))))))
Nie to śmierć jest początkiem.
Mi osobiście powtórzenia fraz nie były konieczne,
przeważnie powinny służyć wzmocnieniu przekazu, tu wg
mnie nie zachodzi taka potrzeba.
Mówiąc prawdę widzę peela rozdrażnionego i na
rozdrożu, miota się pogubiony i bez pozytywnego widoku
na przyszłość. Dodatkowo zamieszczone w dopiskach
pytania czynią wiersz trudnym w odbiorze. Wiersz
raczej byłby lepiej przyjęty na wieczorku dyskusyjnym,
niż tu w tak maleńkim komentarzykach.
Problematyka religijna, nie mieszam sie.Glucho bez
Ciebie bylo, fajnie ze jestes
Pytania bez odpowiedzi. Trzeba żyć, nic więcej i
radzić sobie jak najlepiej, trzeba po prostu.
Pozdrowienia:)
Odnośnie pytania pierwszego. Nie wiem.:)
Narodziny to pierwszy krok wiodący nas do śmierci bo z
jej wyrokiem przychodzimy na świat. Ale zanim nastąpi
to nieuniknione musimy postarać się wyrwać z życia co
się da. Przynajmniej spróbujmy się postarać.
Pozdrawiam