Prośba

Nie będę.
Nie chcę.
Nie muszę.
Dla kogo przechodzę te marne katusze?
Dlaczego nikt pojąć nie może, zachowania mojego?
Czy wszyscy ludzie sądzą, że mam wysokie ego?
Dopomóż mi Boże w tej nędznej ofierze,
dopomóż mi chociaż w Twej mocniej wierze.
Bym nigdy poddać się nie chciała,
bym modliła się tak jak byłam mała.
Czuła nadal do Ciebie Boże skruchę,
niech Twe uszy nie będą na me prośby głuche!

autor

Olga Pawłowska

Napisany: 2013-05-19 Dodano: 2013-05-20 15:56:19

Ten wiersz przeczytano 893 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie