Prośba

Życie nas wciąż uczy samych siebie
i niejedną nam lekcję już dało.
Wtedy, kiedy jesteśmy w potrzebie,
to najbardziej wsparcia by się chciało!

Wiem, że cisza wtedy bardzo boli,
ale nie myśl, że ktoś kocha mało!
Nie pochopnie, lecz pomyśl powoli,
że pewnie coś ważnego się stało.

Może ktoś tam tak samo Cię woła,
a ktoś inny ten głos mu zabiera...
Może ktoś musi najpierw podołać
innej walce, by móc Cię wciąż wspierać?

Wiem, że nerwy okrutnie ponoszą
i tęsknota jak ogień doskwiera,
lecz zaufaj, me usta Cię proszą,
żal, gniew - niech w Twe serce się nie wdziera!

autor

piwar68

Dodano: 2005-09-26 20:55:46

Ten wiersz przeczytano 572 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie