Prośba

Pozwól mi być
Wiatrem pachnącym naszym latem
Piosenką karmiącą usta miłością
Błądzącym leśnym echem
Powtarzającym wciąż Twe słowa
Proszę
Nie pozwól mi być
Ulotnym wspomnieniem minionych dni
Letnią przygodą po której zostaje tylko zdjęcie
Głupcem rozdającym miłość jak odpustowe baloniki
Proszę
Nie pozbawiaj mnie chociaż złudzeń
Moich małych wysp rozkoszy
Nie odkładaj na półkę-by pokrył mnie kurz zapomnienia
Proszę
Daj mi chociaż garść nadzieji
I szczyptę złudzeń.

autor

smutek

Napisany: 2003-06-15 Dodano: 2005-06-30 07:28:04

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie