Prośba do losu
Człowiek raz lekki jak piórko na wietrze,
jak szczery uśmiech na twarzy.
Czasem targany przez uczuc zamęt,
jak głupi staje przed losem.
Raz szczęście czuje, raz smutek życia
i nie wie co się wydarzy.
Dzisiaj z uśmiechem wita dzień piękny:
" nie mijaj, bardzo cię proszę!"
autor
Edytka77
Dodano: 2007-07-04 14:27:06
Ten wiersz przeczytano 494 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Szczęście chodzi swoimi drogami. A jak się czasem
przydarzy to natychmiast się uwidacznia uśmiechem na
każdej twarzy. Wiersz smutny ale godny zastanowienia.
Tak właśnie jest w życiu raz lepiej raz gorzej,
dlatego trzeba cieszyć się z każdej szczęśliwej
chwili:)