prośba do życia
moze zycie mnie polubi
...upowszechniam strach...
nieumyta prawdziwosc słów,gnębi zapalone
świece...
proste gesty,co nie maja znaczenia
żadnego...
...choc nie sa z kamienia,gruchoczą kazdy
krok ku dobroci...
zasypiać nie potrafie...
...ewolucja człowieczeństwa,dusi sukcesem
umysłu...
porażony,porzucony na smietniku własnej
osobowości...
...mijam mosty,łowie ryby teskniace za
wigilja...
...zepsucie,co wypisane na twarzy...
nie rokuje nadzieii na smak owoców Twojego
królestwa...
...kwiaty zasadzone na firmanencie
moralnego niepokoju...
wiedną by znowu zakwitnac...
mam pokuse otworzyć oczy....
...skrupulatnie przygotować sie na osąd
maluczkich...
...wojowników uwikłanych w wojne
nerwów..
pozbyć sie zmarszczek na kamieniu
zycia...
...co mam do stracenia...
zagram jeszcze raz w berka
przyszłosci...
moze bedzie lepiej...
jaszczur
Komentarze (5)
'nie przepraszaj - tylko wstań'
a każdą swoją zmarszczkę znasz najlepiej. Nie schowamy
się już w fałszywej mgle.
Powtórzę po innych komentarzach, że świetny wiersz o
życiu. Każdej cząstce.
'ludzie są, po to żeby żyć i tańczyć'
Przemyślane słowa.Dobre podejście do życia,by iść
przed siebie tą trudną drogą.
wiersz dojrzały w myśli mimo różnych tęskno i pragnień
które nie zawsze się udały piękny zwiastun za to
uśmiech zostawiam że zawsze trzeba probować bo życie
lubi ludzi odważnych
Dobry wiersz a forma z podziałem nastrój zadumy
wprowadza Wyrazy uznania
jesteś jednym z tych, którzy wiedz na czym polega
zycie i którzy mimo to chcą dalej trwać, zmagać się ze
światem, kóry nie jest dla nich zbyt łaskawy.. Świetny
utwór. Od początku zaciekawia.
Zycie ma To do siebie , ze Nikogo nie lubi .
Wiem To .