Prośba o wiersz Twój stokrotko

Dla deisy:)

Nikt nie kocha to co robię- piszę, wiersz za wierszem
To obawy me nie pierwsze

Noc, polana, głucha cisza, czerń i ogniska nikły blask
Pora zapaść w sen, upojny trans

Śnić, zapomnieć się, że żyje, to jedyna ma pociecha
Ktoś już na mnie w mroku czeka

Zaczynają się westchnienia, bo we śnie głos usłyszę
Który mówi mi jakie piękne wierszę piszę

Twarz zakryta za kotarą czerni kształtów cisza
Nawet nie wiem jak wygląda ta która mnie pociesza

Tylko w myśli tworzę te obrazy, kobietę diament bez skazy
Pięknych dłoni kształty, pięknej pani

Cóż za przyjemność ta krótka rozmowa, ja jej siebie opowiadam
Ona o sobie ani słowa

Współmyślenie, odczuwanie, piękna uwielbienie, świata sławienie
To co łączy mnie i Ciebie

Lecz i żal, smutek, cierpienie, brak kochania
Po to wiersze pisze taka moja mania

Odsłoń rąbek tajemnicy, czy pozostać mam w niewiedzy
Kim Aniele jesteś, skąd te głosy słyszę

Wiem, choć niedużo, o Tobie nimfo, o przezroczystym ciele
Słowiku, ogniku, motyli wiele

Daj mi głowę wtulić w twe ramiona i poczęstuj mnie myślami
Bo ja żywię się wierszami

Jak twa dłoń po kartce papieru pisząc wiersze kroczy
Nie zobaczą me ślepe oczy

Nie ma myśli innej ponad to jedno pragnienie, pokorne życzenie
Ja Cię w wierszu Twoim widzieć muszę

Poznać, posmakować, dojrzeć z twej szuflady drugie piękno
Czy i teraz mi odmówisz ma syrenko

Napisz coś o mnie, tak jak ja o Tobie piszę
Chcę mieć myśli Twoje sercu memu bliższe

autor

Danillo

Dodano: 2006-12-04 14:15:55

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie