proste jest piękne...
Czekać, nasłuchiwać kroków.
Grzać zupę sto razy.
Witać uśmiechem,
zarzucić ramionami.
Tyle szczęścia w tych słowach,
taka radość uczucia.
Pragnienie obecności,
radość z prostego bycia.
Czekać, nasłuchiwać kroków.
Grzać zupę sto razy.
Witać uśmiechem,
zarzucić ramionami.
Tyle szczęścia w tych słowach,
taka radość uczucia.
Pragnienie obecności,
radość z prostego bycia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.