Prosto z serca
Zawsze chciała z serca darować,
złoto klonów, dębu purpurę,
w jarzębinie szepnąć dwa słowa,
babie lato wplątać w tiurniurę.
Złapać w locie klangor żurawi,
zapleść piórko w czarne warkocze,
zasuszony listek zostawić,
i ułożyć bukiet uroczy.
Zapragnęła zbudzić tęsknoty
melancholią myśli najszczerszych,
zapisując w szelestach złotych,
piękne rytmy tańczących wierszy.
Zasłuchana w wietrzne bajania,
otulona snem nad doliną,
wciąż mówiła- moja kochana,
taka ciepła, jesienna miłość.
Komentarze (41)
pięknie
pozdrawiam serdecznie :)
Ach pięknie ta miłość jesienna zobrazowana,miło jest
czytać takie wiersze:)
przez twoje wersy się płynie , wiersz barwny i bardzo
ciekawy
Zapragnęła zbudzić tęsknoty
melancholią myśli najszczerszych,
zapisując w szelestach złotych,
piękne rytmy tańczących wierszy.
Magdo piękne słowa i po cóż komentarz - pozdrawiam
Piękny klimat jesiennej miłości!
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękna miłość ubrana w szaty jesieni.Bardzo mi się
podoba.
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo ciepła melancholia
ciekawy,fajny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Prosto z serca-Bardzo pięknie,jak wszystkie
wiersze.Pozdrawiam.
Prześlicznie.Pozdrawiam.
Jak zwykle ciekawie Madziu. Pozdrawiam.
i jesienią trzeba kochać.usciski
Pięknie i pomysłowo - każda zwrotka na "z" się zaczyna
, więc powiem , że zzzz....achwycająco:)
Witam:) ciepła jesień i miłość :)
pozdrawiam serdecznie:)
Dziewiątka magdo. Czyż nie tak? mam na myśli dziewięć
zgłosek... Ale zostawmy te dywagacje. Wiersz twój mnie
zatrzymał. Masz kolory jesieni ( złoto, purpurę, biel
- mam na myśli delikatną pajęczynę), ewentualnie
srebro tamże, tęsknotę, złote szelesty - metaforę
bajania wiatru - również. Hm...Piękną jesienną miłość,
która mnie zatrzymała.
Pozdrawiam serdecznie.
Jurek