Prostota Istnienia Miłości
Uchylam serce by uronić choć kroplę
błękitnej krwi.
Niebo uklękło na dywanie utkanym z letnich
dni.
Dłońmi uchylę chmurność firan
zawieszonych.
Nie lękam się burz
rozpętanych,niestrudzonych.
Miłość jest uderzeniem wielkiego dzwonu
nieodwiedzanej katedry.
Lecz również trzepotem skrzydeł motylich w
kąciku żbła trawy.
Dzień dobry! Jak się dziś miewasz?
Prostota istnienia miłości w prawdziwe
życie nas zmienia!
autor
DANEK
Dodano: 2005-07-01 18:26:09
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.