Prostytutka

W odezwie do soczek.

Skóra jak alabaster.
Każdy uważa się przy Niej "master".
"Prawdziwy mistrz, zadowolenia kobiety."
Trochę talentu, kłamliwy wdzięk, banalne sekrety.

Tylko patrz! Kupiłeś jej czas, sukienkę,ciało.
Ty jednak jako mężczyzna. Jezu! Tak wciąż ci mało?
Samiec okrutny, tu jęczy, tam sapie.
Wodzi po ciele rękoma, jak rzeka na mapie.

Ona jedna, zabita w niej dusza samotnie leży.
Gdzie teraz jej sny wędrują? Kto zgadnie? Kto pobierzy?!
Kto powędruje za tęsknotą nicości?
Kto zrozumie ten wzrok. Pełen obojętności ...

Kto wyzwoli zaplatane w sidła ciało.
Ty nie... Bydlaku. Tobie wciąż by się chciało.
Gardzisz nią jako "lekką kobietą?"
Uważaj. To ty jesteś marionetką...

autor

Anna

Napisany: 2008-01-22 Dodano: 2008-01-22 23:46:42

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie