...Proszę, wytłumacz to Jej ......
Na piaszczystej plaży siedzi
trzyletnia dziewczynka,
umorusana Jej buzia,
wykrzywiona Jej minka...
Od dwóch tygodni
ze łzami patrzy w dal,
codziennie tu przychodzi
wodzić wzrokiem wśród fal...
Dziś Jej ustka to podkówka,
dziś Jej małe rączki drżą ,
a jeszcze dwa tygodnie temu
mama przytulała Ją...
Teraz sama całe dnie
czeka, płacze, drży na plaży...
Przecież mama obiecywała,
że Jej nigdy nie zostawi !
Przecież mama Ją kochała,
przytulała całe dnie !
Z wielką falą odpłynęła.,
już tak długo nie ma jej...
I dziewczynka nadal siedzi,
całe dnie patrzy w dal...
Z płaczu już opuchła buźka...
Ach, jak nienawidzi fal !
I choć w Jej trzyletnich oczach
wśród łez widzisz wielki ból
to uparcie Ci tłumaczy:
,,Mama po mnie wróci tu" ...
...A jutro skoro świt
boso przybiegnie tu znów...
...Proszę,
spróbuj Jej wytłumaczyć,
że tsunami zesłał Bóg....
Lil Kim Lee
Komentarze (4)
Brak słów...
Zgadzam się - można się popłakać. Wiersz stopniowo
przechodzi do najgorszej prawdy. Nie szykuje się na
taką tragedię, a tu słowa "tsunami zesłał Bóg"..
Daje dużo do myślenia.
Piękny wiersz.
Lubię do niego wracać.
wspanialy-sumutny wiersz.
Jak się czyta wiersz to nic niby szczególnego , ale po
ostatnim zdaniu można się popłakać i ile przemyśleć to
piękne i jakie prawdziwe.