Proszę zapraszaj...
Proszę zapraszaj, jak najczęściej
w gościnne progi swego serca
elfów skrzydlate, zwiewne grono
co lubią baśnią czas nakręcać.
Cichutko zbiorą te minuty,
co zaginęły wśród pośpiechu,
takie najsłodsze, najcieplejsze
z pogodą słońca i uśmiechów.
autor
Maryla
Dodano: 2008-06-29 10:33:37
Ten wiersz przeczytano 752 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Wlasnie, powinnysmy zatrzymac bieg, wyciszyc sie, a
najlepiej, gdy ktos zapuka do serca. Leciutki,
zwiewny, piekny.
Zbieranie minut w ciszy ,tych które zaginęły to
ważna rzecz.
wiara w bajki i w świat fantazji wzbogaca człowieka
,ładny wiersz z przeslaniem
Cichutko zbiorą te minuty co zaginęły wśród pośpiechu
- ładna przenośnia
Wiersz usmiechem serca pisany..szczery
i wzruszalacy,,,a elfy? kto nie chcialby
posluchac ich basni.
Piękne przesłanie wiersza.. zaproszę i ja, na pewno
znajdę dla nich w swym sercu miejsce.. może mnie
elfy polubią i bajką duszę barwić zechcą.. Lekki i
z z sercem szczerym pisany.
wiersz dla tych, którzy jeszcze nie potrafią dostrzeć
skrzydlatych elfów wokół siebie, a warto posłuchać ich
baśni, cieplutkich uśmiechów...